Ik denk nog vaak terug aan het verleden en dat belemmert mij. Het verleden staat voor een
gelukkige maar ook droevige tijd omdat het mij herinnert aan een periode van samenzijn met dierbare mensen die er niet meer zijn. Ik kon mij hier moeilijk van losmaken en had daarom moeite om weer vooruit te gaan. Het houdt mij tegen om andere dingen te bereiken, maar ook om simpelweg wat meer te genieten. Ik moet en wil de dingen ook anders kunnen zien. Dat wil ik in mijn project bereiken door Donald Ducks die staan voor mijn kindertijd te deconstrueren. Op deze wijze kijk ik er met een nieuwe blik naar.
Er ontstaat een nieuwe vorm en tegelijk zit het verleden er nog in. Er is niet sprake van een ontkenning van het verleden, maar het verleden wordt een nieuwe plaats gegeven. Ik neem afstand maar tegelijk neem ik het verleden mee. Op deze manier kan ik weer dichter bij het verleden komen, omdat ik er nu vanuit een ander perspectief naar kijk.

In de woning waar ik nu woon zijn de meeste objecten vrij nieuw. Het kratje met donald ducks is echter nog uit mijn jeugd en is onveranderd. Ik zou het simpelweg op zolder kunnen zetten maar dat zou verkeerd zijn. Ik moet die blaadjes gewoon kunnen lezen, het is niet de schuld van Donald Duck.


Extra informatie.
Afmetingen boek: 180 X 260 mm, dikte 140 mm.
2280 pagina's

Exposities: SIGN Groningen, WKB 18
Award: Academie Minerva Prijs 2012 VC



Watch the videoclip: My book in 3 minutes.